شوک کلر به استخر

شوک کلر استخر یکی از روش‌های رایج برای ضد عفونی استخر می‌باشد. در این روش معمولاً از قرص‌های کلر، کلرزن نمکی یا سیستم‌های کارتریجی برای افزودن کلر به آب استخر استفاده می‌کنند. هنگامی که مقدار کلر برای تأثیرگذاری بر آب استخر کافی نمی‌باشد، اعمال “شوک” به استخر ضروری می‌شود. برای این منظور، روش‌های مختلفی وجود دارد، و انتخاب بهترین روش شوک دادن به استخر یک چالش است که در این مقاله به صورت جامع توضیح داده شده است.

شوک کلر استخر چیست؟

در این بخش شما را بیشتر با شوک کلر استخر آشنا می‌کنیم. برای اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع با ما همراه باشید. ممکن است تا به حال تجربه کرده باشید که وارد استخر سرپوشده بشوید و بوی تند کلر اذیت کننده باشد. ممکن است فکر کنید این بو نشان دهنده تمیزی استخر است، اما واقعیت این است که این بو از نوع کلری نیست که وظیفه نظافت استخر را برعهده دارد.

انواع کلر استخر

۱) کلر آزاد، که به اکسید کردن ذرات معلق در استخر می‌پردازد و به گندزدایی استخر کمک می‌کند.

۲) کلر ترکیبی یا کلرامین، که بیشتر وظیفه گندزدایی را انجام داده و دیگر اثر مفیدی ندارد. این نوع کلرامین باعث بوی تند کلر می‌شود، در دوزهای بالا سمی بوده که برای شناگران مضر است.

هنگامی که سطح کلر ترکیبی آب استخر به بیش از ppm 3/0 افزایش یابد، شوک کلر به استخر ضروری است. ماده‌ی شوک، بدون تفاوت کلری یا غیرکلری، به عنوان یک اکسید کننده قوی عمل می‌کند. افزودن شوک به استخر باعث اکسید شدن و حذف ذرات معلق در آب می‌شود، همچنین سطح کلر آزاد در آب استخر را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، شوک توانمندی این را دارد که کلر ترکیبی را اکسید کرده و به صورت گاز آزاد کند، که به کاهش سطح کلر کل در آب استخر منجر شده و تجربه‌ی شنا را لذت‌بخش‌تر می‌کند.

 بررسی انواع شوک کلر استخر

شوک کلر استخر شامل سه نوع اصلی است: کلر مایع (سدیم هیپوکلریت)، کَل هیپو (کلسیم هیپوکلریت) و لیتیم (لیتیم هیپوکلریت). این ترکیبات همگی وظیفه مورد نظر را به خوبی انجام می‌دهند، اما تفاوت‌های چشم‌گیری در مواد مختلف وجود دارد. هر یک از این انواع شوک کلر، علاوه بر کلر، دارای مواد دیگری هستند که بر عملکرد آن‌ها تأثیر می‌گذارد. انتخاب مناسب‌ترین نوع شوک کلر برای استخر شما به طور کامل به شرایط خاص استخر شما وابسته است.

کلر مایع

کلر مایع به طور کلی اقتصادی بوده و به راحتی قابل تهیه است. سطح pH این نوع شوک کلر بالاتر از میانگین است و در دوزهای بالا ممکن است به مشکلاتی مانند سفید کردن سطوح رنگ شده، آستر، و سایر سطوح حساس برخورد کند.

با این حال، با استفاده از مقدار معقولی از این ماده، به عنوان مثال تقریباً ۱ گالن برای هر ۱۰ هزار گالن آب استخر، می‌توان به نتایج مطلوب دست یافت. پس از استفاده از کلر مایع، توصیه می‌شود که حداقل ۲۴ ساعت به استخر وارد نشوید. هنگامی که کلر مایع اکسید می‌شود، آب استخر به حالت آب نمک عادی تبدیل می‌شود.

کل هیپو

کل هیپ. یکی از روش‌های شوک کلر به استخر می‌باشد. کلسیم هیپوکلریت به صورت پودری با غلظت‌های مختلف در دسترس است و همانند کلر مایع، از انتخاب‌های نسبتاً اقتصادی برای شوک دادن به استخر به‌شمارمی‌رود. pH این ماده بالا بوده اما از کلر مایع کمتر می‌باشد. به همین دلیل، برای استخرهای با سطوح وینیلی یا سایر سطوح حساس به سفیدشدگی، می‌بایست با احتیاط از این ماده استفاده کرد یا اصلاً از استفاده آن خودداری شود. مقدار مصرفی نیز نسبتاً کمتر است، حدود نیم کیلو برای هر ۱۰ تا ۱۵ هزار گالن آب، با اینکه مقدار استفاده‌شده از کلسیم هیپوکلریت بستگی به غلظت آن دارد.

کلسیم هیپو هیچ اسید سیانوریکی (CYA) ندارد که این مسئله، هرچند مثبت است، اما باعث افزایش مراقبت از استخر می‌شود. استفاده اسید سیانوریک در استخرهای رو باز بسیار مقید است زیرا این ماده از کلر در برابر آفتاب محافظت می‌کند. بنابراین، بهتر است کلسیم هیپو را در عصر به استخر اضافه کنید تا در زمان‌های کم نوری و شب تاثیرگذاری خود را نشان دهد. این ماده باعث افزایش سطح کلسیم در آب می‌شود، بنابراین در صورت بالا بودن سطح کلسیم استخر، بهتر است ماده دیگری را برای شوک کلر استخر انتخاب کنید.

پس از افزودن کلسیم هیپو به آب استخر، توصیه می‌شود حداقل ۱۸ تا ۲۴ ساعت یا تا زمانی که سطح کلر کل آب استخر به ۲ تا ۴ ppm برسد، از شنا در استخر خودداری کنید.

لیتیم

لیتیم گزینه گران‌تری برای شوک کلر استخر محسوب می‌شود. با این وجود، مزیت اصلی این ماده در حل شدن سریع آن است، بنابراین برای استخرهایی با سطوح وینیلی یا سایر سطوح حساس به سفیدشدگی، ایده‌آل محسوب می‌شود.

لیتیم همچنین هیچ باقیمانده‌ای نمی‌گذارد و سطح کلسیم استخر را افزایش نمی‌دهد. اگر سختی آب استخر بالا باشد، لیتیم می‌تواند گزینه مناسبی باشد، اگرچه مقدار مصرفی آن از سایر انواع شوک کلر بیشتر است، به این معنا که نیم کیلوگرم برای هر ۸ هزار گالن آب مصرف می‌شود. این ماده به دلیل قیمت و مصرف بالاتر، به‌طور معمول برای استخرهای مسکونی کوچکتر ترجیح داده می‌شود و به ندرت در استخرهای عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مانند سایر انواع شوک کلر، پس از افزودن شوک لیتیم، توصیه می‌شود حداقل ۲۴ ساعت یا تا زمانی که سطح کلر کل آب استخر به ۲ تا ۴ ppm برسد، در استخر شنا نکنید.

نتیجه گیری

شوک غیرکلر مناسب است زمانی که نیاز دارید به سرعت از زباله‌های طبیعی خلاص شده و یا مشکل کدر شدن آب را رفع کنید تا بتوانید فوراً در آب شنا کنید. این ترکیب همچنین برای کاهش کلر ترکیبی نیز مؤثر است. با این حال، اگر با مشکل جلبک‌های استخری یا ترس از باکتری‌های بیماری‌زا مواجه هستید و یا تعداد زیادی از افراد از استخر استفاده می‌کنند، تنها شوک کلر برای استخر مناسب است. در استفاده از اکثر انواع شوک کلر، بهتر است ماده شوک را عصر اضافه کنید تا تأثیرات مخرب اشعه فرابنفش خورشید را پیش از اینکه کلر وظیفه خود را انجام دهد، به حداقل رسانید .