استخر آب شور

استخر آب شور نوعی از استخر است که آب آن به واسطه نمک، ضدعفونی و تصفیه شیمیایی می گردد؛ نه به وسیله کلر و سایر مواد شیمیایی.

بسیاری از افراد، هنگامی که برای اولین بار نام استخر آب شور را می شوند، استخری پر از آب اقیانوس یا دریا و یا سواحل کم عمق دریاها را در ذهن تصور می کنند. باید گفت که این اشتباه رایجی است که درباره استخرهای آب شور وجود دارد و این عنوان، بر خلاف تصورات، به نواحی کم عمق اقیانوس ها در جزایر اطلاق نمی شود.

استخر آب شور چیست؟

استخر آب شور، اشاره به نوع خاصی از روش ها دارد که از آن، برای تمیز نگه داشتن و ضد عفونی کردن آب استخر استفاده می شود. به عبارتی در این روش، از نمک به جای کلر استفاده می شود.

البته باید گفت که میزان و حجم نمک موجود در آب این استخرها، کاملا کنترل شده و از غلظت نمک بسیار کمتری نسبت به آب اقیانوس برخوردار هستند. به حدی که مقدار آن، در بازه چشایی انسان قرار نداشته و در نتیجه، اصلا نمی توان طعم شور آن را چشید و در موارد محدودی، ممکن است تنها طعم ملایم و کمی از نمک در آب احساس شود. به لحاظ آماری، سطح نمک موجود در آب استخرهای آب شور، معمولاً 3000 تا 4000 در میلیون است. این در حالی است که سطح نمک موجود در آب اقیانوس ها، در حدود 35000 قسمت در میلیون است.

نحوه تصفیه آب در استخرهای آب شور

نمک های استخر به طور طبیعی در دسترس هستند و با نمک خوراکی قابل استفاده در غذاها، تفاوتی ندارند. آن ها شامل دو عنصر سدیم و کلر اند. نمک در هنگام ترکیب با آب، به یون های سدیم و کلر تجزیه می شود. سپس آب با کلر واکنش می دهد و اسید هیپوکلروس را ایجاد می کند که در حفظ آب از باکتری ها و جلبک ها، موثر است.

یکی دیگر از اجزای حیاتی نمک استخر، اسید سیانوریک است که از تجزیه آن جلوگیری می کند و البته، این بخشی است که باید به صورت دستی به آب اضافه شود.

تفاوت اصلی نمک خوراکی و نمک قابل استفاده در استخر، در میزان خلوص و در صد ید آزاد شده آن ها است. نمک های طعام، اغلب به منظور جلوگیری از کمبود ید در بدن انسان، ید دار می شوند. اما نمک های استخر آب شور ید دار نمی شوند و همچنین نباید حاوی هیچ گونه عوامل ضد انباشتگی باشند.

تبدیل استخر معمولی به استخر آب شور

تبدیل یک استخر معمولی یا سنتی به یک به استخر آب شور، نیاز به هیچگونه تغییر اساسی و یا حتی تخلیه آب استخر نیز ندارد. بلکه می توان با انجام چند مرحله ساده، این عمل را انجام داد.

• نخستین گام در تبدیل استخر به آب شور، تنظیم اجزای آب متناسب با استاندارهای استخرهای آب شور است. این مقادیر، در جدول زیر آورده شده است:

کلر آزاد	1-3 ppm
نمک	2700-3400 ppm
pH	7.2-7.8
قلیایی بودن	80-120 ppm
سختی کلسیم	200-400 ppm
سیانوریک اسید	30-60 ppm  در محیط باز

• در مرحله بعد و برای رسیدن به غلظت مورد نیاز، باید نمک استخر افزوده شود. مقدار نمک بر اساس حجم آب موجود در استخر تنظیم می گردد. هر چه استخر بزرگتر باشد، نمک بیشتری مورد نیاز است. نمک باید در سطح استخر پخش شود و ممکن است فرآیند حل آن تا 24 ساعت طول بکشد.
• در مرحله بعد، دستگاه کلر زنی نصب شده و به کنترل کلر متصل می گردد.
• سپس پمپ استخر روشن می شود تا با گردش آب، نمک زودتر حل شده و استخر آماده استفاده گردد. (پمپ استخر یکی از اصلی ترین تجهیزات استخر است که برای تهیه آن، باید نهایت دقت را به خرج دهید. به منظور کسب اطلاعات بیشتر در خصوص پمپ استخر و خرید این دستگاه، به صفحه محصول مراجعه نمایید.)

مزایای استخر آب شور

استخرها به دلیل راکد نگه داشتن حجم آب و همچنین استفاده دائم آب آن ها توسط افراد یا صنایع، هموار در معرض انواع آلودگی، جلبک زدگی و … قرار دارند. روش های سنتی بسیاری برای، ضد عفونی کردن آب استخرها و از بین بردن انواع میکروب ها، باکتری ها و همچنین جلبک استخر وجود دارد که یکی از رایج ترین آن ها که تا به امروز نیز بسیار پر کاربرد بوده است، استفاده از کلر می باشد.

کلر علی رغم توانایی قابل توجه در میکروب زدایی و تمیز نگه داشتن آب استخر، با محدودیت هایی مواجه است که مصرف آن را در طولانی مدت، هم برای انسان و هم برای صنایع، با مشکل روبرو می سازد. این در حالی است که استخرهای آب شور، علاوه بر نداشتن محدودیت های کلر، دارای مزایایی نیز هستند که در ادامه شرح خواهیم داد.

تناسب میان نمک و سلامت انسان

علی رغم آنکه کلر موجود در آب استخرهای سنتی، اغلب به میزان کنترل شده و مجاز استفاده می گردد، اما همواره مجاورت طولانی و دائم با کلر استخر، دارای علائمی مانند قرمزی و سوزش چشم ها، خارش و التهاب های پوستی، پوسیدگی و پارگی لباس ها و تجهیزات شناگران و… است. این در حالی است که استخرهای آب شور، دارای چنین عوارضی نیستند و نمک ملایم موجود در آن ها، با بدن انسان سازگارتر از کلر است.   

خلاصی از بوی تند کلر

برای بسیای از افرادی که از مشکلات مرتبط با بویایی رنج می برند، حضور در محیط هایی مانند استخرهای سنتی، شبیه حضور در شکنجه گاه خواهد بود! این افراد نسبت به بوی تند کلر، حساسیت داشته و با عوارضی چون سردرد، سوزش چشم و آبریزش مواجه می گردند. این بو همچنین برای آبزیان نیز می تواند مضر باشد. این در حالی است که نمک موجود در استخرهای آب شور، به طور طبیعی تهیه شده و هیچگونه طعم و بویی ندارد.

افزایش لطافت و نرمی آب در استخر آب شور

در حالی که کلر به دلیل شیمیایی بودن، موجب سفتی مولکول های آب شده و در مجاورت با بدن، پوست را خشک و خشن می کند، نمک را می توان به عنوان نرم کننده آب، حتی در حمام داخل خانه نیز استفاده کرد. بنابراین در مورد آب استخر نیز چنین اثری خواهد داشت.

عدم نیاز به ذخیره کلر در استخر آب شور

ذخیره کلر به منظور ضد عفونی کردن آب استخرها، به عنوان یک ماده شیمیایی، می تواند با خطرات بالقوه ای همراه باشد. کسانی که از این روش استفاده می کنند، همواره مجبور به ذخیره سازی حجم قابل توجهی از کلر به منظور میکروب زدایی و تجدید کلر آب استخر هستند و این نگهداری، می تواند خطرات متعددی داشته باشد که در مقابل، در استخرهای آب شور وجود نخواهد داشت.

صرفه جویی در هزینه های نگهداری استخر

تهیه کلر به طور سالانه، حجم قابل توجهی از هزینه های یک استخر را تشکیل می دهد. در مقابل، استفاده از نمک به منظور ضد عفونی کردن آب استخر، با هزینه بسیار کمتری همراه خواهد بود.

معایب استخر آب شور

استخر آب شور در کنار مزایایی که دارد، ممکن است با محدودیت هایی نیز مواجه باشد که در ادامه به بررسی آن ها می پردازیم.

مشکلات نگهداری استخر آب شور

یکی از مزایای استخرهای کلردار در مقابل استخر آب شور این است که در صورت بروز مشکلات بهداشتی، اغلب با اضافه کردن کلر بیشتر، مشکل حل می گردد. این در حالی است که در سیستم های مدرن و برقی آب شور، رفع هر گونه مشکلی، به کمک یک تکنسین متخصص نیاز دارد که می تواند زمانبر و همچنین هزینه بر باشد.

همچنین در برخی موارد، نمک می تواند به تجهیزات استخر، نظیر پمپ استخر، فیلتر شنی، مبدل حرارتی و سایر تجهیزات اصلی و جانبی موجود در استخر، آسیب برساند. از این رو، تجهیزات استخر نیاز به مراقبت مداوم خواهند داشت.

هزینه های ساخت و نگهداری

استخرهای آب شور اغلب به سرمایه گذاری اولیه زیادی نیاز دارند. اگرچه این احتمال وجود دارد که با پولی که به واسطه حذف کلر صرفه جویی می شود، سیستم آب شور هزینه خود را بپردازد. اما با این حال، هزینه های آغازین، می تواند برخی افراد را از انتخاب این روش منصرف کند.

به طوری که هزینه های اولیه برای راه اندازی یک استخر آب شور بین 1000 تا 5000 دلار برآورد شده است. البته بدون احتساب هزینه ساخت استخر واقعی! این قیمت بسته به اندازه استخر، می تواند متفاوت باشد. با این حال، پس از ساخت استخر و هنگامی که استخر راه اندازی شد، پول کمتری نسبت به استخر کلردار برای نگهداری و ضدعفونی آن، هزینه خواهد شد.

پرورش ماهی در استخر آب شور

در این مقاله در خصوص استخر آب شور که به جای کلر شیمیایی، به وسیله نمک طبیعی و کلر حاصل از آن ضد عفونی می شود، صحبت کردیم. استخرهای آب شور، البته غالبا مصارف شخصی دارند و تنها برای شنا مورد استفاده قرار می گیرند؛ می توان گفت که شواهدی مبنی بر استفاده از نمک به منظور ضد عفونی کردن استخرهای صنعتی، وجود ندارد. زیرا بسیاری از استخرهای صنعتی، مانند استخرهای کشاورزی، مستقیما از آب شور طبیعی استفاده می کنند و طبیعتا نیازی به بکارگیری این روش ضد عفونی، در آن ها وجود ندارد.

استخرهای صنعتی دیگر، از جمله استخرهای پرورش ماهی و آبزیان، می توانند از آب شور طبیعی مناطقی که دسترسی به آب شیرین در آن ها وجود ندارد، استفاده نمایند. امروزه بخش قابل توجهی از ماهی های کپور، تیلاپیا و حتی قزل آلا در استخر آب شور طبیعی پرورش یافته و به بازار عرضه می شوند.

سوالات متداول

1- مزایای استخر آب شور چیست؟

خلاصی از خطراتی که کلر برای سلامتی انسان و تجهیزات دارد، خلاصی از بوی تند کلر، افزایش لطافت و نرمی آب استخر، عدم نیاز به ذخیره و نگهداری کلر و صرفه جویی در هزینه های نگهداری استخر.

2- آیا تبدیل استخر معمولی به استخر آب شور امکان پذیر است؟

بله – بدون هیچگونه تغییر اساسی و یا حتی تخلیه آب، می توان به راحتی در 4 مرحله، استخرهای سنتی و معمولی (تصفیه با کلر) را به استخر آب شور (تصفیه با نمک) تبدیل کرد که در مقاله توضیح داده شده است.

3- هزینه ساخت استخر آب شور چقدر است؟

هزینه اولیه برای راه اندازی و ساخت یک استخر آب شور، چیزی بین 1000 تا 5000 دلار است.